Missieblog Nepal Zuid 2023
Voorbereidingsbijeenkomst 16-9-2023
Vandaag hebben we onze missie groep ontmoet.
We waren welkom bij Iris en Hedwig in Breda, koffie thee en een keukentafel vol lekkers, wat een fijn begin!
Iedereen had zijn best gedaan op tijd te komen en na het voorstel rondje hingen we aan Nadines lippen die, waar wenselijk aangevuld door Iris, ons zeer helder enthousiast (zonder intimidatie;) maar met duidelijke kennis van zaken, alle ins en outs uitlegde.
We hebben allemaal een tas vol MCC spulletjes meegekregen die we ter plaatsen gaan gebruiken waaronder bv een hele zak tandenborstels. Slim om zonder extra kosten de benodigde spullen allemaal in Nepal te krijgen! We hebben allemaal 2 MCC polo’s meegekregen. Ik hoop maar dat de was in Nepal voldoende goed droogt zodat ik iedere dag een schone aan kan doen …..
Nadat we ook nog een afspraak voor de reünie hadden gemaakt, gingen we tevreden mijmerend weer richting huis.
Over 2 maanden ontmoeten we elkaar in Nepal, Wow!!!!
In de tussentijd kunnen we wellicht nog babykleertjes, kleurtjes en geld inzamelen. Daarmee kunnen de prachtige nieuwe kleurplaten gebruikt gaan worden én zouden we lokaal de allerarmsten nog extra kunnen ondersteunen!
Vrijdag 17-11-2023
Vandaag hebben we om 16.00 uur onze eerste meeting in Nepal met de MCC groep! In de tuin van het Ropka Guest House horen we dat Iris en Hedwig forse vertraging hebben en vanavond pas aankomen. Kristo onze tandarts kan heel jammer toch niet aansluiten en Wietske zal zich morgen in Chitwan bij ons voegen. We zijn dus voorlopig met z’n 8en en Nadine legt uit wat we de komende dagen kunnen verwachten en wij stellen onze vragen.
Daarna gaan we samen nog even een rondje (rechtsom zoals het natuurlijk hoort!) om de Stupa. We gaan met z’n allen wat drinken en Nadine laat de tafel vol zetten met heerlijke snackjes! Super leuk om onder het genot van Nepalese hapjes elkaar beter te leren kennen. Als we voldaan terug naar het guesthouse lopen komen we Iris en Hedwig tegen en nemen we allemaal nog een drankje op het dakterras. Morgen om 7.00 uur ontbijt en dan de bus in naar Sapana, het MCC avontuur is echt begonnen!!
Zaterdag 18-11-2023
6.45 uur zetten we de koffers klaar om naar de bus gebracht te worden. 7.00 uur ontbijt, tanden poetsen en de bus in! We hebben een grote bus, alle bagage kan er gemakkelijk in en we kunnen kiezen waar we gaan zitten. Verdeling is zo gemaakt, restjes COVID achteraan in de bus, potentieel wagenziek vooraan in de bus en de rest er ergens tussenin.
De chauffeur gaat als een speer. We hobbelen Kathmandu uit en slingeren de bergen door. De lucht verandert (heerlijk geen stof meer in je mond) en af en toe zien we de hoge Himalaya toppen achter de bergen om ons heen liggen! Plaspauze en weer door. Lunch in een mooi restaurant langs de rivier en vanaf daar blijkt de weg echt veel beter dan verwacht en zijn we om 14.15 uur al in de prachtige Sapana Lodge. Da’s boffen!
We worden zeer hartelijk welkom geheten en een deel van de groep wordt direct door de eigenaar herkend, heel leuk!
We krijgen de middag vrij, we verkennen het terrein, maken wandelingetjes door het dorpje Sauraha en chillen met een biertje in de zon. Om 18.00 uur verzamelen we ons voor de eerste missiebijeenkomst op locatie.
Om elkaar beter te leren kennen vertellen we elkaar wat ons hier gebracht heeft, wat we hopen te bereiken, waar we eventueel zorgen over hebben en wat onze eigenaardigheden of gebruiksaanwijzingen zijn. Leuk en verhelderend! Daarna lekker eten met z’n allen, wederom een erg geslaagde dag!
Zondag 19-11-2023
De Sapana lodge is heerlijk, vanochtend uitgebreid lux ontbijtbuffet en daarna aan de slag. We worden ingedeeld in 3 groepjes van 3, onze missie leiders Iris en Nadine gaan naar een ziekenhuis in de buurt om de mogelijkheden voor samenwerking te onderzoek. Er gaan 3 meiden alle kleertjes die we mee hebben genomen (140 kilo!!!!!) sorteren en verdelen over 5 uitdeel dagen. Corné is ingedeeld bij de apotheek, daar wordt alle ingekochte maar ook van vorig jaar overgebleven medicatie gesorteerd, geteld en klaargelegd per ziektebeeld. Mijn groepje organiseert de missie tassen (een bloedprik tas, een meet en weeg tas, een dokterstas en een administratieve tas).
Als we daarmee klaar zijn gaan we de apotheek helpen. We maken kuurtjes van 90 dagen multivitamine (284 stuks!) en kuurtjes ijzer (“slechts” 114 want er waren er nog voldoende van vorig jaar) elastiekjes er om en in de doos, klaar om op indicatie uitgedeeld te kunnen worden.
Efficiënte en gezellige ochtend! Hedwig zorgt dat we ook nog voorzien worden van koffie of thee, alles loopt op rolletjes! De kleding dames staan in de zon en dat blijkt wel pittig, ze werken toch door tot ze helemaal klaar zijn en hebben de pauze dubbel verdiend! Rond lunchtijd is iedereen klaar, komen Iris en Nadine zeer tevreden terug van hun ziekenhuis bezoek en schuiven we weer aan voor een heerlijke uitgebreide lunch.
We krijgen een vrije middag, lezen of wandelen wat en om 16.00 uur gaan we gezamenlijk naar het dorpje. Aan de rand van de rivier is een soort “boulevardje” waar we heerlijk bij ondergaande zon samen een drankje doen. Morgen onze eerste missie check dag en we hebben er allemaal ongelooflijk veel zin in!!!
Efficiënte en gezellige ochtend! Hedwig zorgt dat we ook nog voorzien worden van koffie of thee, alles loopt op rolletjes! De kleding dames staan in de zon en dat blijkt wel pittig, ze werken toch door tot ze helemaal klaar zijn en hebben de pauze dubbel verdiend! Rond lunchtijd is iedereen klaar, komen Iris en Nadine zeer tevreden terug van hun ziekenhuis bezoek en schuiven we weer aan voor een heerlijke uitgebreide lunch.
We krijgen een vrije middag, lezen of wandelen wat en om 16.00 uur gaan we gezamenlijk naar het dorpje. Aan de rand van de rivier is een soort “boulevardje” waar we heerlijk bij ondergaande zon samen een drankje doen. Morgen onze eerste missie check dag en we hebben er allemaal ongelooflijk veel zin in!!!
Maandag 20-11-2023
Vandaag gaat het echt gebeuren, we gaan in 3 jeeps naar Siddhi, een stukje van zo’n 40 minuten rijden.
Bij aankomst bekijken Iris en Nadine waar welk stationnetje geplaatst kan worden, er worden mannen om tafels en stoelen gestuurd en al snel tekent ons medische kamp zich af! Bij het ontbijt heeft iedereen zijn taak te horen gekregen en we richten onze eigen plek in met de spulletjes die daarvoor nodig zijn. Er blijkt een doos meegekomen te zijn waarop “ijzer” staat, maar waar restjes materialen van vorig jaar in blijken te zitten. Oeps, dan zijn er dus geen ijzertabletten…… een van de jeeps rijdt terug naar Sapana en zo is er al weer een probleempje opgelost.
We verzamelen in een kring waar Nadine het openingswoord doet en de burgemeester ons welkom heet. Nu kunnen we van start. De kinderen druppelen langzaam binnen, maar eigenlijk is dat prima, kunnen de nieuwkomers onder ons even wennen en ontdekken hoe alles werkt. We komen allemaal snel op dreef en we werken als team heel fijn samen. De medisch studenten die voor ons tolken zijn enthousiast, vriendelijk en bekwaam betrokken en hebben veel vragen al gesteld zonder dat we ze hoeven aan te sturen! Ideaal! Het is super leuk om te zien dat veel kinderen die vorig jaar nog een anemie of groeivertraging hadden het nu beter doen!
We horen van Janneke dat er dit jaar ook echt minder zalfjes voor huidinfecties uitgedeeld zijn, mooi! Iris vertelt dat er dit jaar meer moeders met jonge kinderen aanwezig waren, iets wat we absoluut toejuichen natuurlijk.
Al met al een heel geslaagde eerste check dag waarop we toch mooi 177 kinderen hebben kunnen zien!
Dinsdag 21-11-2023
Vandaag tweede dag in Siddhi maar wel op een andere school. We kunnen vandaag allemaal in de schaduw zitten en dat is fijn. Als we enkele kinderen gecheckt hebben gaat de schoolbel en verzamelen alle leerlingen zich buiten. Ze staan zeer netjes en geordend in rijen, er staat een leerling voor de hele groep en op haar commando’s worden er rek en strek oefeningen gedaan. Daarna stelt ze de groep enkele vragen, fouten worden kort afgeserveerd en voor een goed antwoord krijg je applaus. Vervolgens zingen ze samen een lied en begint de schooldag. Mooi om te zien.
Het checken kwam erg traag op gang, onze jeeps zijn zelfs met enkele riksja’s jongere kinderen op scholen in de buurt gaan halen. 15 kinderen in 1 jeep is geen probleem en zo verzamelde zich een hele groep kinderen die we gingen checken. Na de middag liep het echt storm en hebben we met z’n alle knoeper hard gewerkt!
Wietske en Sasya zijn vandaag ingedeeld om alle gegevens in de computer te zetten, dat valt nog niet mee en gaat trager dan ze hadden gehoopt. ‘S middags gaat dit duo lesgeven in de klassen. Ze vertellen over gezonde voeding, tanden poetsen en hygiëne. De kinderen weten al best veel en de moraal van het verhaal voor de Nepalese kinderen was: als je goed eet, poetst en je handen wast, word je net zo mooi als Wietske en Sasya!
Er werd ook een geretardeerde jongen geheel passend bij zijn mogelijkheden en referentiekader gecheckt. Zo ging het wegen op zijn hurken prima en het prikken met bellenblaas als afleiding was een fluitje van een cent! Complimenten voor ons team!!!!
Nadat we 193 kinderen hadden gecheckt en waar nodig van medicatie en nieuwe kleren hadden voorzien, hebben we de boel weer ingeplakt en zijn we naar Koule vertrokken, een dorpje ver weg in de bergen. We hebben fijne chauffeurs en dat is belangrijk want van een weg is nauwelijks sprake, zand en stenen vormen de ondergrond en zo slingeren we 1500 hoogtemeters via haarspeldbochten en rivierbeddingen naar boven.
We wandelen direct na aankomst naar een uitzichtpunt om de zonsondergang te zien. We zijn maar net op tijd, Corné maakt een gaaf filmpje maar helaas trekt er precies een wolk over de berg en zien we de zonsondergang verder in de mist.
Er is te weinig stroom in het hotel om onze kamers van licht te voorzien en de nodige apparatuur op te laden, dus regelt Ines dat het aggregaat enkele uren aan gaat, toch wel fijn!! Na het eten spelen we Rummikub en regenwormen en duiken daarna allemaal moe maar voldaan in onze (kei harde) bedjes.
Woensdag 22-11-2023
Vandaag een mooie, indrukwekkende, zelfs heftige dag.
Na een Nepalees ontbijt van chapati, ei met ui en honing vertrokken we naar een school in Kaule hier 15 minuutjes rijden vandaan.
Suzan de man van SVSI (de partner organisatie) heeft de mensen aangespoord op tijd te komen en dat heeft duidelijk effect gehad. Om 9.00 uur staat alles klaar en zijn er al voldoende kinderen zodat we direct kunnen beginnen!
Ik prik vandaag samen met Janneke het Hb van alle kinderen. Corné is samen met Femke, Wietske en waar mogelijk Nadine vandaag weer “gewoon” dokter. De meeste kinderen zijn (in tegenstelling tot de 2 eerdere dagen) met hun moeder of een ander familielid en dat werkt heel fijn! Het blijkt een plek te zijn waar we echt heel hard nodig zijn.
Heel heftig en schrijnend hoe al die kindjes hier in de rij staan. Ze zijn zo klein, zo dun, zo rillerig, zo vuil, zoveel wondjes en bijna allemaal onder de luizen.
Sommige staan in hun blote billen met alleen een t-shirtje aan terwijl het fris is en wij onze fleece truien erbij aan hebben getrokken.
Gelukkig hebben we kleren genoeg bij ons en worden deze kindjes direct uit de rij gehaald en aangekleed.
Er worden veel infecties gezien en er wordt ook veel medicatie uitgeschreven vandaag.
Sasya en Femke hebben het druk bij de apotheek!
Heel heftig als een van de moeders een meisje van 15 jaar blijkt te zijn en haar 3 kleine kinderen bij zich heeft. Een jochie met een enorme zwelling in de hals heeft papier met boomhars erop geplakt gekregen (traditionele genezing), met veel moeite kregen we de plek weer schoon en kon die beoordeeld worden. Een ander klein jochie had een grote vieze brandwond op zijn voet, ook die is goed schoongemaakt en behandeld. Beide kinderen zijn op onze kosten naar het ziekenhuis verwezen zodat de behandeling gecontinueerd kan worden.
Een aantal van ons krijgt het af en toe te kwaad en dan blijkt dat we ook echt oog voor elkaar hebben. Heel mooi om te zien hoe we als team elkaar ondersteunen, dat maakt ons allemaal terecht ook wel een beetje trots!
We hebben veel kleding uitgedeeld waarbij het soms lastig was wie wat het hardst nodig had. Kinderen zonder broek kregen allemaal een broek, toen een moeder dat doorhad kleedde ze haar kindje direct uit…
Ook heel heftig dat we zagen dat er tussen twee vrouwen een onderlinge strijd ontstond en de een de gekregen kleding van de ander afpakte….Zo zwaar is het leven hier dus.
Uiteindelijk kijken we 273 (!!!!) kinderen na voordat we de boel weer inpakken. Bij het opruimen glijdt Hedwig helaas uit en bezeerd haar enkel flink, ze kan er nauwelijks op staan, heel naar.
Iris en Hedwig gaat terug met de jeep en de rest van ons loopt, heerlijk om onze stramme spieren even in beweging te zetten. Bij de evaluatie vloeien er hier en daar nog wat traantjes van alle indrukken maar overheerst voor iedereen gelukkig het gevoel écht iets betekend te hebben vandaag! Hiervoor zijn we allemaal gekomen!
We proosten op een geweldige missie en zingen Sinterklaasliedjes terwijl we de meegebrachte pepernoten dankbaar opsmikkelen. Wat een bofkonten zijn wij.
Donderdag 23-11-2023
Na het ontbijt stappen we in de jeeps om naar Hattibang ver weg in de bergen te rijden. We hebben helaas de try out voor een nieuwe aflevering van “de gevaarlijkste wegen in Nepal”.
Het pad was zo smal dat de haarspeldbochten 2 of 3 keer gestoken moesten worden (hangend over de afgrond), zo stijl dat we regelmatig een aanloopje moesten nemen om hem op te komen, en hier en daar zo nat dat het zonder slippen niet ging. Onze Jeep is geen 4WD en dat verschil was de afgelopen dagen tov de andere jeeps ook al goed te merken. Femke stond voorin doodsangsten uit en ook ik begon het steeds minder grappig te vinden. Mij zat vooral dwars dat ik bij Corné in de auto zat en dat als het mis zou gaan ……. Na een uur zag ik mijn kans schoon, ben uitgestapt en werd super lief opgevangen in een van de andere jeeps, risico spreiding…..
Natuurlijk hadden we toen het zwaarste stuk al gedaan en kwamen we na 1,5 uur billen knijpen aan op onze check locatie. Het kwam helaas zeer traag op gang maar in de middag kwamen er gelukkig wel nog behoorlijk wat moeders met hun kinderen en hebben we toch nog 154 kinderen kunnen checken. Ook hier weer veel hele arme grote gezinnen. Veel luizen, weinig kleding, geen wasbeurten….
Op tijd ingepakt (en dus ook helaas kinderen niet kunnen checken) omdat we voor het donker thuis willen zijn. De weg is net iets beter dan vanochtend, hier en daar stukjes asfalt en de prachtige vergezichten maken het een prima trip. Na bijna 2 uur hobbelen komen we net niet voor het donker maar wel gaar en beurs aan bij de prachtige ik Sapana lodge.
Een aantal van ons heeft een geweldige kamer upgrade en iedereen geniet na 3 werkdagen en 2 kwade nachten van de welverdiende douche!!! Het leven is (weer) verrukkelijk!
Vrijdag 24-11-2023
Vandaag weer naar een nieuwe locatie Ropti, ruim 1 uur rijden door de heuvels van Chitwan. Helaas is Janneke echt niet fit en gaan we met z’n 10en. Als we aankomen blijken er organisatorisch nog wat uitdagingen, het schoolhoofd is er niet en ook zijn er nauwelijks ouders om de kinderen te begeleiden. Over op Plan B: oudere broertjes en zusjes begeleiden de kleintjes en starten maar.
Het gaat gemakkelijk en er wordt lekker doorgewerkt. Veel kinderen zijn gezond en zien er best goed uit, helaas gaat deze “welvaart” gepaard met heeeeeel veeeeel cariës………. Vandaag ook veel schurft en nog veel meer hoofdluis gezien, begint bijna “gewoon” te raken…..
Sasya en Yvette draaien samen de apotheek, ze zijn een mooi team en de kids genieten van de stickers die ze uitgedeeld krijgen.
Corné en Femke zijn samen de bloedprikpost en zij merken op dat we tegen het einde van de middag de 1000 gecheckte kinderen passeerden🥳🥳.
Femke heeft ook gezien dat veel vrouwen voordrongen en een man heel lang met zijn kindje stond te wachten, eerst bij het meten en wegen en daarna weer bij het bloedprikken. Toen Femke het welletjes vond, heeft ze hem met zijn kindje uit de rij gehaald, bloedgeprikt en daarna zonder wachten direct bij de dokter Wietske aan tafel neergezet! Ha toppertje, mooi werk!
We hadden een aantal nieuwe medisch studenten die vertaalden en ook deze meiden leverde weer heel goed werk, erg fijn. Uiteindelijk met z’n allen weer mooi 205 kinderen nagekeken.
Na afloop werden we allemaal bedankt met een woordje van het schoolhoofd en een mooie bloemenketting.
De terugweg verliep zeer voorspoedig en we waren lekker op tijd terug bij het resort.
Bij het avond eten voegde Janneke zich gelukkig weer bij ons! Helaas (voor sommige zucht…) bestond dat weer uit een variant Dahl bat. Dat eten ze volgens mij hier liefst 3x per dag en wij bij lunch en diner. Het bestaat uit een bord gevuld met rijst, een groente/aardappel prutje, linzen soepje, en wat (hele) pittige atjar.
Na het eten verwerken we nog de nodige administratie en dan hebben we ons bedje weer dik verdiend. Morgen laatste dagje alweer……
Zaterdag 25-11-2023
Vanochtend lopend naar Sapana school hier in de straat. Deze school is opgericht door SVSI onze partner. De kinderen zijn beter verzorgd en gezonder dan op alle andere locaties, al komen ook vandaag wel kinderen van verder weg aanlopen die het op alle fronten niet breed hebben. Helaas ook vandaag weer veel cariës en dus veel adviezen over poetsen…..
We stoppen rond 12.00 uur en dan volgt een afsluitingsceremonie. Suzan de vrolijke verantwoordelijke van SVSI die de hele week alles op de locaties geregeld heeft bedankt ons allemaal. Daarna is een van de medisch studenten aan de beurt. Hij bedankt SVSI en ons voor de kans nu op plekken te zijn geweest waar ze nog nooit waren gekomen. Nadine spreekt in zeer vloeiend Engels namens ons allemaal haar dank uit. We hebben met elkaar 1141 kinderen nagekeken en daar zijn we allemaal absoluut trots op!
Er zijn certificaten voor de medisch studenten en ze krijgen een armbandje en, heel grappig, een tulpen pen. Durba de oprichter van SVSI doet het slotwoord. Hij spreekt uit dat SVSI vooral is voor degene die het het hardst nodig hebben. Hij doet de suggestie volgend jaar nog een dag extra in Kaule te checken en daar “alle” kleding uit te delen. Hij heeft absoluut een punt denk ik, Iris en Nadine zullen hier vast over na gaan denken. Na de ceremonie gaan we met z’n allen lunchen, mooie afsluiting. Er worden nog selfies met de medisch studenten gemaakt, we wisselen wat telefoonnummers uit en ik bedank ze nogmaals heel hartelijk. We hebben veel lol gemaakt, over en weer van elkaar geleerd en zonder hen zouden we helemaal niks kunnen!
‘S middags ruimen we alles op, overgebleven medicatie die volgend jaar over de datum is wordt weggegeven aan de health post, de rest wordt geteld en opgeslagen. Alles wordt schoongemaakt en de laatste formulieren worden in de computer ingevoerd.
Voor het avond eten doen we een uitgebreide evaluatie. Heerlijk gestructureerd zoals dat gaat bij MCC bespreken we de voorbereiding, de afgelopen week en geven we ieder afzonderlijk aan of het aan onze verwachtingen heeft voldaan, of we nog eens mee willen en of we in de toekomst iets voor MCC willen doen. Zowel Corné als ik geven volmondig aan dat we heel graag nog weer mee gaan. Ik zou ook graag nog iets voor MCC gaan doen, super mooi!!!
Iris heeft heel fijn Mexicaanse wraps geregeld voor diner, even geen Dahl bat… We sluiten af met koffie of thee bij het kampvuur.
Wat een ongelooflijk fantastische week!!!
We hebben het als team heel leuk met elkaar gehad en hebben elkaar ondersteund waar dat soms nodig was, echt heel mooi!
We zijn trots op onszelf en het prachtige werk dat we hebben kunnen en mogen doen!
Morgen gaan Sasya en Yvette ons verlaten, zij gaan een trekking maken. Femke, Wietske, Femke, Corné en ik hebben een jungle wandel safari geboekt. We hopen een neushoorn (op veilige afstand) te gaan spotten!
