Dag 1.

We zijn gestart!!

We hebben de ochtend gebruikt om alle spullen te sorteren. Tandenborstels, kleding, medicatie, knuffels en medische spullen. Met zijn allen is dat ook zo weer gedaan.

Vandaag is de opstart-dag. Zo’n dag waarbij de oude garde de nieuwkomers laat weten dat het allemaal goed gaat komen. En waar we even onze gebruiksaanwijzingen naar elkaar uitspreken. Heel fijn en nuttig😉

Als we vervolgens na de lunch op pad willen moeten we nog even wachten op de president. De weg op onze route is afgezet om hem ruim baan te geven. First things first natuurlijk.
Geeft ons even tijd voor een voorstel rondje met de locale mensen die ons helpen. Medical Check werkt bij deze missie altijd samen met de Sophia foundation die heel veel goed werk hier doen via weeshuizen en voedsel programma’s.

Vandaag gaan we naar Amani, een school in de sloppenwijk voor kinderen van vluchtelingen. Uiteraard kijken we onderweg onze ogen uit. De shopjes, de kleuren, de armoede en de mannen die karren trekken. En de Kenianen kijken terug. Want met onze raampjes open worden we meestal snel gespot. “Mzungu, mzungu!!”, horen we dan. (blanke).

Bij de school worden we zingend ontvangen door de kinderen. Nog een beetje schuchter durven ze het toch als snel aan om ons handjes te geven. Ons valt meteen een klein albino-meisje op. Albino’s zijn hier in Kenia redelijk veilig. In tegenstelling tot de rest van Afrika, waar op ze wordt gejaagd omdat ze magische krachten zouden bezitten. Ze krijgt van ons een zonnebril en zonnebrandcrème, want dat hebben ze hier niet voor haar.

De school is echt heel basic. Klaslokalen van golfplaat met houten bankjes en een onverhard pleintje met een houten wc-hokje. En een kerkje, waar wij gaan checken.
Voor de nieuwkomers is het even wennen maar op elk station is iemand die het vaker heeft gedaan en dus staat de carroussel binnen de kortste keren klaar. De teachers van de school en onze hulpen vertalen de vragen en de uitleg die we geven. Maar toch, het probleem helder krijgen is niet altijd zo eenvoudig. Want kou en verkouden is in het engels allebei ‘cold’ zal ik maar zeggen 😉
En soms is het als Nederlandse dokter even schakelen van ‘wat zou je willen doen’ naar ‘wat kùn je hier nu doen’. Maar we krijgen de slag gelukkig al snel te pakken en we checken 110 kinderen, die heel vaak bloedarmoede hebben, te licht, te klein of allebei zijn. Veel kinderen krijgen alleen op school te eten, dat verklaart veel. En dus is onze apotheek druk met multivitamines, ijzer, wormenkuren en af en toe antibiotica recepten.

Uiteraard worden we als we klaar zijn hartelijk uitgezwaaid en gezongen.
Als we weer terug in het hotel nog even nagepraat hebben is onze conclusie: Heel fijn dat we juist hier konden bijdragen!