Missieblog Filipijnen Manilla 2017
Vrijdag, 6 oktober 2017
Het merendeel van de missieleden is al gearriveerd in Manilla. Helaas kunnen om persoonlijke redenen 2 missieleden niet mee. We zijn dit jaar met zijn 10-en.
Rond 14.00 uur worden we vanaf Waterfront hotel in Ermita (wijk Manila) opgehaald om naar Salvador Centre te gaan. Dit ligt in Barangay 105, Tondoaan overkant van de rivier en is onderdeel van de sloppenwijken van Manila. Er hangt een welkom poster aan de MCC-doctors bij de ingang. De kamers worden verdeeld en besloten wordt dat de echtparen bij elkaar op een kamer van 4 personen slapen op de tweede verdieping en de rest ligt op een 6 persoonskamer op de derde verdieping. Prima bedden, schone handdoek en airco, wat fijn!!
Nadat persoonlijke spullen uitgeladen zijn vertrekken we naar evacuatiecentre Del Pan, de checklocatie van dit jaar. Met de tandenborstels, cadeaus, kleertjes en onze missiespullen gaan we op stap.
Samen met de vrijwilligerszijn we aan de slag gegaan om de posten in te richten en materialen klaar te zetten. Marlies (tandarts) was erg onder de indruk van wat Eunice daar had laten opzetten. 10 mobiele units i.p.v. 2 stoeltjes en één tafel.
Yvonne vertrekt per taxi naar het vliegveld om de laatste 3 missieleden op te pikken.
Terug in Salvador Centre staat er een heerlijk diner klaar. We zijn er nu allemaal; medisch missieleider Roelof en de dokters Merel, Hanneke en Sientje en organisatorisch missieleider Yvonne en Anita, Eelco, Arie Jan, Mariska, en onze tandarts Marlies.
We hebben er zin in, en na onze eerste bijeenkomst waarin we onze verwachtingen uitspreken gaan we op tijd naar bed. Maar moe als we zijn valt slapen toch niet mee….
Zaterdag, 7 oktober 2017
Om 6.00 gaat de wekker maar we zijn allemaal al wakker. 7.00 uur is er een heerlijk ontbijt. Meteen daarna op naar Del Pan. Met heel veel vrijwilligers zetten we de puntjes op de i bij de posten.
Rond 10.30 gaat de missie officieel van start met een gebed en het voorstellen van alle aanwezigen. Niet alleen vrijwilligers van BlesstheChildren maar dit jaar ook van Smokey Tours. Het was een warmwelkom en een geslaagde Meet&Greet.
Nadat Anita een enigzins pijnlijke voetmassage heeft gehad van paterLito en met een volle buik van een lekkere lunch gaan we van start met de checks. Direct het eerste kind was een ernstig zorgenkind, we weten nu zeker dat we hier niet voor niets zijn! Met wat kleine opstartprobleempjes verloopt de middag prima en zien we 65 kinderen.
Bij de tandarts verloopt het iets chaotischer. Het lijkt een rustige start maar dan loopt het storm. De kindergebitten zijn echt vreselijk slecht. Eris veel mooi materiaal aanwezig maar het zal vooral neerkomen op trekken
Tijdens onze evaluatie met bier, oude kaas en nootjes op het dakterras wordt de dag omschreven als een topdag!
Weer een heerlijke maaltijd, we worden enorm goed verzorgd!!
Zondag 8 otober 2017
Een nacht waarbij iedereen z’n bed uitdreef ( iets met de airco en Anita) gaan we om 8.00 u op weg naar Del Pan. Vandaag de eerste volle checkdag. We bouwen op en de missiedag wordt weer geopend met een gebed en een voorstel rondje aan de al aanwezige kinderen met hun caretaker.
Iedereen op een nieuwe post en zo hebben we een prima checkdag met 127 kinderen gehad. Ook bij de tandarts verliep het gladjes.
‘s Avonds zijn we met 3 taxis naar het centrum van Manilla gereden en hebben we gegeten bij Italiannis. Met bier, wijn en geresette wifi hadden we een prima avond.
Maandag 9 oktober
Goed geslapen en na een heerlijk ontbijt zijn we weer gestart met checken. Veel kinderen zitten al te wachten en het begin is dan ook echt chaotisch. We veranderen het weeg- en meet station waardoor het allemaal wat meer overzichtelijk wordt . Daarna volgt een hele drukke ochtend terwijl het bij de tandarts nog even stilte voor de storm is. De wachtrijen zijn niet weg te werken voor de lunch om 13.30 en de kinderen gaan even naar huis om vervolgens weer terug te komen. De kinderen zijn vandaag over het algemeen wat drukker en luisteren iets minder goed. Schrijnend dat er kinderen nagenoeg zonder kleding op de check verschijnen en we zijn blij ze toch iets van kleren mee te kunnen geven. Deze dag schrikken we op van een kind dat flauwvalt na het bloedprikken en hard met zijn hoofd op de grond valt. Ook komen er enkele verdrietige casussen voorbij.
Bij de tandarts is het die middag heel erg druk en is er al een lange wachtlijst voor de volgende dag ontstaan.
We hebben vandaag 152 kinderen gezien. Moe maar voldaan gaan we weer terug naar Salvador Building waar wederom heerlijk eten op ons staat te wachten. Hierna tijd voor een wat langere evaluatie. Mooi om met elkaar tot de conclusie te komen dat we in korte tijd al echt samenwerken en het heel goed voelt om dit met elkaar te doen.
We wassen de shirtjes want die zijn niet meer zo fris!!! De volgende dag worden onze shirtjes opnieuw gewassen door Cherry. Onze manier van wassen was niet de Filippijnse standaard en de fris geurende shirtjes hangen vervolgens keurig op een hangertje aan de lijn te wapperen. De shirtjes zijn witter dan ooit te voren. Wat een ontzettend lief gebaar!!
Dinsdag 10 oktober
Zoals iedere ochtend worden we ook nu weer verrast met een lekker ontbijt met een soort gevulde wraps, fruit en yoghurt.
De zon schijnt zelfs een beetje en we hebben er weer zin in. We starten op en het loopt lekker vanmorgen. Wel veel kinderen maar geen hele bijzondere casussen en het loopt lekker door. Goede hulp van alle vrijwilligers en dus een prima ochtend. Na de lunch opnieuw veel kinderen en dat was zeker aan het einde van de middag wel te merken. Nu wat meer bijzondere casussen die wat meer tijd en/of zorg behoeven. Tegen het einde zijn de kinderen ook wat meer onrustig dus voor de artsen moeilijk om longen te beluisteren tussen alle omgevingsgeluiden.
Bij de tandarts werd Marlies verrast dooreen jongetje die na een uur nog een keer terug kwam, en nog een keer behandeld wilde worden!!
Al met al hebben we vandaag 158 kinderen gezien en toch nog redelijk op tijd terug in Salvador building. We hebben onderweg naar huis in het busje nog even luidkeels gezongen voor Mamboy ( chauffeur) omdat hij jarig is vandaag! Hij is 71 geworden.
Die avond zijn we uitgenodigd bij Pater Carlos voor een etentje. We lopen door de wijk naar de pater en voor ons is dit ook weer een hoogtepunt. Wat een enorme bedrijvigheid op straat, mooi om te zien! En wat leuk om te merken dat Yvonne herkend wordt. Zij is hier dan ook al voor de zesde keer.
De pater was kort van stof; na een wel heel snel gebed hebben we heerlijk gegeten. Zelfs aan Italiaanse wijn was gedacht! Het etentje eindigt met een Filippijnse versie van “hoofd, schouders, knie en teen”, waarna natuurlijk ook de Nederlandse versie werd uitgevoerd.
Na nog een bezoekje aan de kerk weer terug gewandeld en de avond nog afgesloten op het dakterras.
Sientje is vandaag de held van de dag nadat ze een kakkerlak op onze slaapkamer heeft gevangen!!!
Woensdag 11 oktober
Vanochtend in Del Pan begon het relaxed. Alles liep lekker door zonder al te lange wachtrijen.
In de middag zagen Merel en Mariska het jongetje met de hoofdwond terug die ze de dag ervoor behandeld hadden. Blij waren ze te zien dat de wond er alweer een stukje beter uitziet.
In de middag worden we geconfronteerd met een kindje met een koortsconvulsie. We hebben dit kindje net gecheckt en kort nadat mama met het kindje weg was kreeg het de convulsie. Gelukkig was het kindje snel uit de stuip en kon de enorm geschrokken moeder gerust worden gesteld. Het gaf wel wat onrust in de checkruimte van alle aanwezigen, wat zelfs bij de tandarts duidelijk te merken was.
Vandaag kwamen de schrijnende situaties van sommige gezinnen wel bij ons binnen…. Veel om over na te denken en je te realiseren wat we wel en niet hebben!
Al met al hebben we vandaag 143 kinderen gezien en waren we vrij vlot klaar. En hoe fijn was het dat Marlies, Sientje en Anita de voetmassage kregen van pater Lito!
Die avond op het dakterras met de beentjes omhoog onder het genot van een biertje!
Donderdag 12 oktober
Vandaag staat de slumtour op het programma en we vertrekken om 8 uur naar Baseco, een grote sloppenwijk in Manilla. Voor een aantal van ons was dit een heftige confrontatie met de leefomstandigheden van deze mensen. We zien hoe de mensen hun geld moeten verdienen met het pellen van grote zakken knoflook. 2 Zakken van ieder 15 kilo knoflook om wat geld te hebben voor rijst. Ook zien we de plek waar houtskool wordt gemaakt, iets wat ook weer wat geld oplevert.
Het bezoek aan de bibliotheek ontroert ons als we horen dat deze is opgezet door een alleenstaande vader van 4 kinderen. Zelf kan hij niet lezen en schrijven, maar wil dat de kinderen in deze buurt deze mogelijkheden wel krijgen. Met steun van Smokey Tours is deze bibliotheek tot stand gekomen.
Hanneke herkent bij één van de kinderen de schoentjes die ze heeft gegeven tijdens de check en we zijn blij dat we dat hebben kunnen doen.
Vervolgens zien we het Health Centre daar; een erg kleine ruimte met een tafel en een apothekerskast die op slot zit omdat daar medicatie bewaard wordt. Deze eenvoud is voor ons opmerkelijk. Vanuit Smokey Tours moet dit gaan draaien. Nu is er 2x per week een health/socialworker aanwezig.
We zijn blij te zien hoe de kinderen in deze omgeving met elkaar spelen en plezier maken en we horen verhalen van de mensen die ondanks deze omstandigheden blij zijn omdat ze samen zijn met hun familie zijn. Ze vormen een echte community. Nog wat stil van alle indrukken gaan we naar Del Pan waar we eerst even een kop koffie drinken. Daarna met nog meer motivatie aan de slag en zien we die dag 102 kinderen.
In de avond hadden we het diner met de Masons. Op en top gekleed gingen we naar UnoSeafoodWharfPalace, een restaurant in Manilla. Daar waren ook de vrijwilligers van Bless the Children en Smokey Tours en de Masons van de Mencius Lodge. Als sponsors van Bless the Children organiseren zij nu al een paar jaar dit etentje tijdens de MCC week. Voor ons een onvergetelijke ervaring; heerlijk gegeten, volop gedanst en luidkeels gezongen met de karaoke. Wat een feest om dit samen met al deze mensen te mogen beleven!!
Eenmaal weer bij Salvador building nog even op het dakterras gezeten om de vele indrukken van deze dag te laten bezinken…
Voor het eerst was er een tandarts mee naar Manilla. Vanuit Eunice haar organisatie was er goed voor gezorgd om dit tot een succes te maken. Er was een aparte ruimte gecreëerd met 10 mobiele stoelen. Er waren zelfs 3 koffers aanwezig als mobiele units. En er was volop materiaal aanwezig. Alleen was er soms geen stromend water en de elektriciteit is ook weleens uitgevallen. Gedurende deze week kwamen er ook Filippijnse tandartsen helpen. Collegae Luis, Christine, Ross, Jean en Kim. En altijd was er assistentie. Ook het schoonmaakproces was goed op orde! Marlies is wel erg geschrokken van de gebitssituatie van de kinderen. Die was namelijk echt veel en veel slechter dan verwacht. Voordat de kinderen behandeld werden kwamen ze van het preventiestation. Handen wassen-maaltijd-tandenpoetsen.Er werd vooral getrokken, soms werden er wat vullinkjes gemaakt, eenmaal is geseald en er zijn wat fluoride-applicaties gedaan. Er zijn ongeveer 350 kinderen behandeld tijdens deze missie. Voor Marlies was het soms wel moeilijk te zien hoe er met de kinderen werd omgegaan door zowel ouders als Filipijnse health workers.
Vrijdag 13 oktober
Onze laatste checkdag. De koffers staan gepakt klaar en we starten op tijd vanmorgen. Het voelt vreemd om alles voor de laatste keer op te bouwen. Er zitten alweer veel kinderen op ons te wachten. Na de opening, zoals iedere dag met een welkom en een gebed, gaan we snel van start.
Ook deze dag komen er wel weer een aantal verdrietige casussen langs. Vandaag zien we ook voor de derde keer het kindje met de hoofdwond. We zijn blij met hoe deze wond er nu uitziet en hebben hoop op een goede verdere genezing. Merel en Mariska zijn ontroerd door de emoties van mama die huilt van dankbaarheid.
Ook deze dag is een drukke dag met 150 kinderen, waarvan er ook weer heel veel bij de tandarts zijn geweest. Een ervan was een meisje van 5 jaar die “krijste dat ze dood zou gaan” Uiteindelijk heeft Marlies een fluorideapplicatie kunnen doen.
Vandaag zijn we ook tijdens lunchtijd doorgegaan met checken en hebben we om de beurt genoten van deze laatste lunch op Del Pan. Daardoor konden we toch nog redelijk op tijd klaar zijn voor de gezamenlijke afsluiting.
Na de laatste overgebleven medicijnen te hebben geteld en de laatste gegevens in de computer te hebben ingevoerd komen we bij elkaar met alle betrokkenen. Er worden dankwoorden , cadeautjes en certificaten uitgewisseld en nog een keer samen gegeten. Nog de laatste selfies en dan zit het er echt op.
Terug in Salvador Center nog een keer op het dakterras voor een laatste evaluatie. Na een prachtige inleiding door Arie Jan worden Roelof en Yvonne beide bevorderd tot opperhoofd. De prachtig door Anita gemaakte hoofdtooien staan prachtig en hebben ze meer dan verdiend!!!
Met deze laatste evaluatie ( met natuurlijk nog een biertje) komen we tot de conclusie dat het een prachtige missie was zonder enige wanklanken. Iedereen ( maar zeker de mensen die voor de eerste keer mee waren op missie) hebben het als heel waardevol op meerdere fronten ervaren. Eigenlijk niet goed in woorden uit te drukken maar dankbaar dat we dit met elkaar mochten doen en ervaren.
Het regent werkelijk pijpenstelen als we voor de laatste keer door Mamboy worden weggebracht naar onze hotels. Als eerste nemen we afscheid van Hanneke en Arie Jan die bij hun hotel worden afgezet waarna ze de volgende dag door zullen gaan naar hun volgende vakantiebestemming.
Eelco en Merel gaan nog even mee naar het hotel waar Sientje, Anita, Yvonne, Marlies, Roelof en Mariska nog een paar nachten zullen slapen. Na een fijne douche en een drankje in de bar vertrekken Merel en Eelco naar de luchthaven waar ze die nacht doorvliegen naar hun vakantiebestemming.
Zo nemen we langzaam afscheid van elkaar, maar verheugen ons op de reünie om nog één keer na te praten over deze missie in Manilla 2017!!!
