Missieblog Zuid-Afrika Vuwani 2024
Op vrijdag 27 september 2024 zijn we met een deel van de groep samen vertrokken vanaf Schiphol. Patrick en Felix waren al in Zuid-Afrika. De reis verliep voorspoedig en we kwamen nog redelijk uitgerust om 21.06 aan in Johannesburg. We waren blij dat alle koffers waren aangekomen en de spullen voor het carousel allemaal aanwezig waren. Felix stond ons op te wachten en verwelkomde ons in het City Lodge hotel op het vliegveld OR Tambo. Na een welkomstdrankje zijn we gaan slapen.
De volgende ochtend 28 september moesten we vroeg uit de veren. Iedereen kwam vrolijk aan het uitgebreide ontbijt en genoot nog van de heerlijke luxe. Father Chris had transport geregeld en we zouden snel in moeten stappen. Ter plekke hebben we een half uur naar de bus gezocht die uiteindelijk gewoon voor onze neus bleek te staan. Communiceren is toch niet makkelijk in een land als Zuid-Afrika waar de wifi soms hapert. Na vertrek op weg met onze vrolijke chauffeur Kiti, die ons binnen zes uur naar ons verblijf bracht. Onderweg reden we langs mango, avocado en macadamia plantages, waren we onder de indruk van de paarse bloeiende Jacaranda bomen en zagen we al de eerste apen. Aangekomen in de Hippo Park Lodge werden de kamers verdeeld, gingen we aan de slag met het verdelen van de taken en het uitzoeken van de medicatie. Na een simpele en lekkere maaltijd waren we klaar voor de eerste ronde van uitspreken van verwachtingen voor deze week. Dit ook ter voorbereiding op de wellicht intensieve week die ons te wachten staat. Iedereen heeft er heel veel zin in en heeft er alle vertrouwen in.
We gingen vol verwachting slapen en bereiden ons voor op de kerkdienst zondag, met father Chris, waarin we voorgesteld zullen worden aan de locale community.
Zondag 29 september
Normaal gezien een dag van rust. Voor ons een dag van kennismaken met de St Joseph Parish Vuwani, father Chris en father Gregory. Chauffeur Eric kwam ons stipt op tijd halen en bracht ons naar de juiste plek. Het was een grote feestdag die begon met een prachtige kerkdienst waarin we een warm welkom kregen. Er werd volop gezongen en gedanst. Wij deden daar vrolijk aan mee. Het was de Heritage day herdenking, waarbij iedereen kleurrijke kleding droeg. Op deze dag wordt de cultuur en de diversiteit van geloof en traditie in bredere context van het land gevierd. In de preek gaf father Gregory aan dat er geen grenzen zijn, dat het kind centraal staat en dat de gemeenschap ons kon vertrouwen. Hij riep iedereen op de kinderen door ons te laten checken. Na de kerkdienst volgde nog een apart welkom waarbij de Chief van de community aanwezig was en ons ook welkom heette. Ook volgde een toespraak van een delegatie van de Mama’s en van de lokale verpleegkundigen. Al met al een volle dag met verbinding en mooie contacten tussen ons en de community. De dag werd afgesloten met een heerlijke lunch, door henzelf bereid. Terug bij ons hotel was er tijd voor wat ontspanning en het voorbereiden van de volgende dag. De tassen zijn gepakt en we kijken uit naar onze eerste checkdag.
Maandag 30 september 2024
Vandaag de eerste checkdag! Bij aankomst zaten al ruim 200 kinderen met moeders op ons te wachten. Een aantal moederswaren zelfs al om 6 uur lopend naar Mu Romani, de St Joseph kerkgemeenschap, gekomen. Dit terwijl de start van de Checks pas om 8 uur zou beginnen. We waren verrast dat, ondanks de regen en kou, er zo een grote opkomst was. Het duurde even voordat alle stations klaargezet konden worden.
Het eerste station inschrijving werd bemand door het kinderfonds MAMAS, het tweede station was wegen en lengte meten, het derde station was het bloedprikken om ijzer te controleren, het vierde station was een bezoek aan één van de artsen en het vijfde station was de apotheek. Tot slot kregen de kinderen tandenpoets les, met een tandenborstel en muts als kado. Bij ieder station kregen we hulp van een locale verpleegkundige die voor ons de vertaling deed van Venda naar engels.
De opening van de dag werd gedaan door Father Chris die alle moeders, opa’s en oma’s, verzekerde dat de kinderen gezien zouden worden en in goede handen waren. Ondanks de drukte wachtten de moeders en kinderen heel geduldig totdat ze aan de beurt waren. Na wat kleine opstartproblemen liep de carousel vloeiend door. Patrick, een van de verpleegkundigen, wist halverwege de dag de moeders en de kinderen te enthousiasmeren om tijdens het wachten te zingen en te dansen. Het was een vrolijke boel.
Gedurende de dag raakten enkele geneesmiddelen op. Door snel en flexibel ingrijpen werd de medicatie aangevuld. Het team bleek erg goed samen te werken, elkaar te helpen en we waren daardoor ook echt om 16 uur klaar. Het was een intensieve en zeer vruchtbare dag.
Dinsdag 1 oktober 2024
Vandaag stonden er bij aankomst minder kinderen te wachten dan gisteren. De schoolkinderen wilden graag als eerste gezien worden. We moesten echter eerst wachten totdat father Gregory het openingsgebed deed. Na wat zingen en vrolijk dansen konden we van start gaan. Alhoewel een langzame start, hebben we uiteindelijk bijna net zo veel kinderen gezien als gisteren. We zagen vandaag opvallend veel kinderen met schurft. Ook zagen we een erg benauwd en ondervoed meisje, die we na uitgebreid onderzoek direct naar het ziekenhuis gebracht hebben via onze chauffeur Eric. We waren blij dat we met sponsorgeld de moeder van dit meisje geld konden geven om daarna ook weer vervoer naar huis te betalen.
Daarna zagen we een kindje dat ernstige spasticiteit vertoonde ten gevolge van een kernicterus, onbehandelde geelzucht na de geboorte. Onze kinderarts Judit Wesseling bleek de eerste arts te zijn die de moeder en oma vertelde wat de diagnose en de prognose was. Dit hoewel ze door lokale artsen al eerder gezien was. Samen met de lokale nurse heeft ze geprobeerd goede adviezen te geven tav het te volgen zorgtraject en benadrukt dat liefde en aandacht heel erg belangrijk zijn. Na de lunch hadden we ruimte om met de nurses te spreken over de zorg die vanuit de lokale klinieken mogelijk is en de bestaande zorgpaden.
Heel waardevol en informatief om een samenwerking op te zetten tussen MCC en de lokale gezondheidszorg. Ook hadden we een mooi gesprek met Father Horizon over gezonde leefstijl, iets waar hij verbaasd over was. In de ogen van Zuid-Afrikanen is fastfood de manier om een ‘blanke’ levenswijze na te streven. Ditgesprek sluit mooi aan op de adviezen over gezonde voeding die we de kinderen geven tijdens het checken. Iets dat hier erg hard nodig blijkt te zijn. Al met al weer een prachtige dag!
Woensdag 2 oktober 2024
Gisteravond heeft Father Gregory nog geregeld dat een omroepwagen is gaan rondrijden in Romani en regio. Ondanks de verwachtingen waren er rond 7 uur al weer ruim 200 kinderen op ons aan het wachten. Er waren er zelfs meer dan we aan konden. Gelukkig blijven we de volgende twee dagen ook nog op dezelfde locatie checken en kunnen we de kinderen morgen en overmorgen nog terug laten komen.
De samenwerking met de verpleegkundigen van de locale klinieken ging vandaag ook weer heel soepel en de ‘caretakers’ van de kinderen voelden zich heel goed geholpen en gezien.
De dag werd weer vrolijk geopend met de djembe, dans en zang, waarna Father Gregory de dag weer zegende en opende. De stations werden door ons weer bemand door bevlogen MCC teamleden en de bellen vlogen weer in het rond. De kinderen bleken vandaag echt zieker dan gisteren, gelukkig hebben we voldoende en de juiste medicatie bij ons.
Er zijn vandaag ook weer goede contacten gelegd met de klinieken, de verpleegkundigen gaven aan geinteresseerd te zijn opgeleid te willen worden om het carousel zelf te kunnen gaan draaien. En ze stelden voor de missie te kunnen combineren met het geven van achtergebleven vaccinaties. Zo alweer een van de belangrijke doelen van de missie een stap verder gebracht.
De mutsen, die gebreid en verzameld zijn, en de tandenborstels die door alle teamleden en respectievelijk familieleden gesponsord en opgehaald zijn, werden ook weer heel enthousiast ontvangen. Zeker weer een geweldige dag samen met een geweldig team MCC leden.
Donderdag 3 oktober 2024
Vandaag net als eerdere dagen weer vroeg op pad. Bij aankomst om half acht bleek de wachtruimte al weer helemaal vol te staan met ‘caretakers’ en kinderen. Vandaag werd ons duidelijk dat hier de mensen al vanaf half vijf voor de poort staan om aan de beurt te komen. Om acht uur waren al 250 kinderen ingeschreven, het maximum aantal dat we vandaag konden zien. De overige mensen kregen een nummer mee voor morgen. We hopen dat morgen dan iedereen aan de beurt zal komen.
We zagen vandaag weer diverse aandoeningen: opvallend veel kinderen met schurft, hartproblemen, lichamelijke en geestelijke beperkingen, het Down Syndroom, obesitas of veel met acute worminfecties. We hoorden vandaag dat het meisje dat maandag naar het ziekenhuis is gebracht met benauwdheidsklachten, gediagnostiseerd was met tuberculose. Zij is nu opgenomen in het ziekenhuis en wordt goedbehandeld. We kregen een groot compliment van een nurse die zei ‘Your team saved a life!’.
We krijgen door gesprekken met nurses steeds meer zicht op hoe de zorg voor kinderen qua gezondheid en voeding in Zuid-Afrika geregeld is. Gezondheidszorg voor kinderen tot zeven jaar is gratis. Dit geldt ook voor de zorg voor zwangeren. Verder gaan hier ook nurses langs de lagere en middelbare scholen voor preventieve geneeskunde en voorlichting. Het blijkt helaas dat ze aan heel veel taken niet toekomen omdat ze te weinig personeel en budget hebben. Ze geven aan dat ze veel leren van onze manier van werken. Als afsluiting hebben we vandaag met onze nurses, MAMAS, father Gregory en ons team groepsfoto’s gemaakt.
Morgen al weer onze laatste checkdag…
Vrijdag 4 oktober 2024
Vandaag bij aankomst op onze checklocatie stond de langste rij met wachtenden tot nu toe. Het was ontroerend te zien dat de tam tam zijn werk had gedaan. Er waren helaas veel meer kinderen dan we aankonden. We hebben ons best gedaan, samen met de MAMAS en father Gregory, zo veel mogelijk kinderen te zien, te onderzoeken en te behandelen. We hebben dit keer weer een aantal kinderen doorverwezen naar de kliniek, naar de tandarts en naar de specialisten.
Opmerkelijk was dat we vandaag een kindje zagen met het foetaal alcohol syndroom die de voornaam Whiskey droeg. Ondanks de grote aantallen waren we om half drie klaar met het ”checken”. Er volgde een afsluitings ceremonie met father Gregory en father Chris, de MAMAS, de nurses, de kokkinnen, de crowd managers en ons team.
Dorien deelde aan iedereen, die ons ondersteund had, namens MCC, certificates of appreciation uit met een klein kadootje. Dit werd enorm gewaardeerd. Er volgden dankwoorden over en weer, waaruit bleek hoeveel onze komst voor de gemeenschap betekend heeft. Voor onze komst durfde father Gregory niet te geloven dat onze missie door zou gaan. Father Chris haalde daarop de woorden van Mandela aan: “It always seems impossible until it’s done”.
Tijdens de laatste evaluatie over de missie tussen de missieleiders, de MAMAS, en de fathers, werden afspraken gemaakt over een mogelijk vervolg van deze exploratieve missie. Aangezien er veel behoefte bleek te zijn aan een nursery is gaandeweg deze week het idee ontstaan om mogelijk dit project financieel te ondersteunen. Er moet nog verder onderzocht worden of dit ook echt gaat lukken. Met een dankbaar gevoel kijken we terug op deze intensieve en zeer vruchtbare week!
